Jakie korzyści wypływają z polityki spójności?
Wyniki Generalnej Dyrekcji ds. Polityki Regionalnej (DG REGIO) są namacalnym dowodem na to, że polityka spójności przeprowadziła nas pomyślnie przez największy kryzys ekonomiczny w historii UE i że będzie nadal wspierać europejskie regiony w obecnych czasach.
Pod artykułem zamieszczamy materiały nadesłane przez Dyrekcję Generalną ds. Polityki Regionalnej (DG REGIO), które są wynikiem podsumowania: „Ex Post Evaluation exercise of Cohesion Policy interventions in 2007-2013. The evaluation, carried out by independent experts, focused on the ERDF and the Cohesion Fund.”
Na czym polega polityka spójności Unii Europejskiej?
Polityka spójności ma na celu wspieranie działań prowadzących do wyrównania warunków ekonomicznych i społecznych we wszystkich regionach Unii Europejskiej. W szczególności Unia Europejska zmierza do zmniejszenia różnic w poziomie rozwoju regionów oraz likwidacji zacofania najmniej uprzywilejowanych regionów i wysp, w tym obszarów wiejskich.
Polityka regionalna/spójności Unii Europejskiej to przede wszystkim pomoc w formie dotacji dla regionów w Unii Europejskiej. Polityka regionalna/spójności polega na realizacji trzech najważniejszych celów:
Polityka spójności polega zatem na wspieraniu wzrostu gospodarczego, społecznego (np. walka z bezrobociem) i przestrzennego (m.in. poprawa komunikacji szynowej, drogowej i lotniczej).
Które kraje otrzymują wsparcie i dlaczego?
Unia Europejska określa, który region powinien uzyskać unijne fundusze, na podstawie jego poziomu PKB. Jeśli PKB na jednego mieszkańca w danym regionie jest mniejsze niż 75 proc. średniej w Unii Europejskiej, wówczas taki region może liczyć na wsparcie z dotacji unijnych. Jeśli więc wszystkie regiony danego kraju mają niskie PKB, wówczas cały kraj może liczyć na wsparcie finansowe (tak jest w przypadku Polski). Są jednak takie kraje, w których tylko niektóre regiony są objęte pomocą unijną (np. część wschodnia Niemiec).
Bardziej strategiczna polityka
Ustanowienie strategicznych wytycznych Wspólnoty oraz narodowych strategicznych ram odniesienia jest głównym wkładem nowych regulacji prawnych. Dokumenty te nadają polityce spójności strategiczny wymiar. Państwa członkowskie i regiony są w ten sposób zachęcane do integracji priorytetów wspólnotowych z priorytetami krajowymi, zachowując równocześnie ich specyfikę. Pomoc finansowa jest mniej rozproszona i skupia się na celach wynikających ze strategii Unii Europejskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia (nazywanej strategią lizbońską). Obszarami priorytetowymi są: badania i rozwój technologiczny, innowacje i przedsiębiorczość, społeczeństwo oparte na wiedzy, transport, energia, ochrona środowiska naturalnego, jak również inwestowanie w kapitał ludzki, polityka rynku pracy oraz lepsze przystosowanie pracowników i spółek. Komisja Europejska jest pod wieloma względami gwarantem wdrażania tej strategii poprzez programowanie. Dba o to, by inwestycje skupiały się na tych właśnie priorytetach.
Regularnie uaktualniane informacje są dostępne na stronie Inforegio: ec.europa.eu/inforegio